ԱՄՆ-ի հատուկ դեսպանորդ Սթիվ ՈՒիտկոֆը թույլատրելի է համարել Աբրահամի համաձայնագրերի ընդլայնումը, նշելով, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող են միանալ դրանց ապագայում։ «Մենք կարծում ենք, որ շատ, շատ մոտ ենք այդ երկրներում հակամարտությունների վերջնական լուծմանը։ Ես կարծում եմ, որ երկուսն էլ կարող են ցանկանալ միանալ Աբրահամի համաձայնագրերին»,- ասել է Ուիտկոֆը։ ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցչի խոսքով՝ սա շատ կարևոր նախաձեռնություն է երկրի նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար, և նա հավատում է դրան։               
 

Հե­տա­գիծ չու­նե­ցող­ներն ու­րի­շի ան­ց­յա­լին են ո­րա­կում­ներ տա­լիս

Հե­տա­գիծ չու­նե­ցող­ներն ու­րի­շի ան­ց­յա­լին են ո­րա­կում­ներ տա­լիս
15.05.2020 | 00:30
Այս իշ­խա­նու­թյան ա­մե­նա­լուրջ խն­դի­րը ոչ այն­քան նախ­կին­նե­րին նման­վելն է, ա­նելն ու ար­դա­րաց­նե­լը այն, ինչ նախ­կի­նում քն­նա­դա­տել են, որ­քան սե­փա­կան կար­գա­վի­ճա­կից բխող պա­տաս­խա­նատ­վու­թյան չգի­տակ­ցու­մը։ Այ­սօր իշ­խա­նու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը, մաս­նա­վո­րա­պես խոր­հր­դա­րա­նա­կան մե­ծա­մաս­նու­թյան ան­դամ­նե­րը եր­բեմն այն­պի­սի ե­լույթ­ներ ու հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ են ա­նում, որ տա­րա­կու­սում ես` գի­տե՞ն, թե որ­տեղ են ու ինչ են ա­սում։ Երբ չկա­յա­ցած, փո­ղո­ցից ան­մի­ջա­պես պատ­գա­մա­վո­րի ա­թո­ռին նս­տած, կեն­սագ­րու­թյուն չու­նե­ցող մարդն ա­մե­նա­վեր­ջին ո­րա­կում­նե­րով քն­նա­դա­տում է նախ­կին հա­մար­վող պաշ­տո­նյա­յի, քա­ղա­քա­կան գործ­չի, ճա­նա­պարհ ան­ցած մար­դու, մի պահ ու­զում ես պատ­կե­րաց­նել, թե նա ինչ կդառ­նար, ե­թե քա­ղա­քա­կան նույն ճա­նա­պարհն ան­ցած լի­ներ։ Ե­թե ու­նե­նա­յին այդ­քան լիա­զո­րու­թյուն­ներ, որ­քան ի­րենց մշ­տա­կան քն­նա­դա­տու­թյան սու­բյեկտ դար­ձած ո­րոշ ան­ձինք, քա­նի ան­գամ սայ­թա­քած կլի­նեին, իշ­խա­նու­թյուն պա­հե­լու գայ­թակ­ղու­թյու­նից դրդ­ված ին­չեր կա­նեին ու ինչ թա­լա­նի մաս­նա­կից կլի­նեին։ Ըն­դա­մե­նը եր­կու տար­վա իշ­խա­նու­թյուն են, բայց ար­դեն կո­ռուպ­ցիոն տար­բեր գոր­ծարք­նե­րի մեջ են կաս­կած­վում, նույն հիմ­քով քրեա­կան գոր­ծեր են հա­րուց­ված։ Մեկ բան ա­ներկ­բա է. քն­նա­դա­տու­թյան թի­րա­խում հայ­տն­ված­նե­րից շա­տերն ի­րենց սխալ­նե­րով, լավ ու վատ քայ­լե­րով, փոր­ձա­ռու­թյամբ ան­ցել են մի ճա­նա­պարհ, ո­րի կես տո­կո­սը նրան քն­նա­դա­տող ե­րի­տա­սարդ իմ­քայ­լա­կան­նե­րը դեռ չեն էլ ան­ցել, բայց դա չի խան­գա­րում նրանց ամ­բիոն­նե­րից հա­թա­թա­ներ տալ, սպառ­նալ, մեր­կա­պա­րա­նոց հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ ա­նել ու ի­րենց ան­տե­ղյա­կու­թյան ան­հե­թեթ ի­րա­վի­ճակ­նե­րում հայ­տն­վել։ Քա­ղա­քա­կան ճա­նա­պար­հի մեկ­նար­կի հա­մար հաս­տատ լավ ճան­ապարհ չեն ընտ­րել և, դեռ չսկ­սած, մեծ բիծ են թող­նում վաղ­վա հե­տագ­ծի վրա։
Սրան զու­գա­հեռ մեկ այլ ի­րա­կա­նու­թյուն էլ կա այս իշ­խա­նու­թյու­նում, մաս­նա­վո­րա­պես «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյու­նում. ան­ցյալ ու­նե­ցող­ներն էլ ամ­բիո­նից սե­փա­կան սխալ­ներն ար­դա­րաց­նում են մար­տա­կան ճա­նա­պար­հի ո­րոշ դր­վագ­ներ, կո­պիտ ա­սած, «գո­վազ­դե­լով»։ Սա նման է այն բա­րե­գոր­ծու­թյա­նը, որն ար­վում է ըն­դա­մե­նը հե­ռուս­տաըն­կե­րու­թյուն­նե­րով ցույց տա­լու, և է­ժան հե­ղի­նա­կու­թյուն վաս­տա­կե­լու հա­մար։ Քա­ղա­քա­կան վա­ճա­ռա­սե­ղա­նին մի դրեք հայ­րե­նիք պաշտ­պա­նե­լու գոր­ծը, ա­մոթ է։
Միով բա­նիվ, սա մի իշ­խա­նու­թյուն է, ո­րը չգի­տի, թե ինչ է իշ­խա­նու­թյու­նը, պա­տաս­խա­նատ­վու­թյու­նը, պե­տա­կան գործ­չի վար­քա­գի­ծը, խոս­քի կշի­ռը, իսկ մնա­ցածն այս ա­մե­նի ա­ծան­ցյալն է, ըն­դա­մե­նը հետևանք։
Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ
Դիտվել է՝ 6509

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ